KÖYE DÖNÜŞ
Memlekete geldiğim gündü
Saatlerce ağlıyor muş gibiydi halim Gördüğüm Dokunduğum her yer küskündü Gözlerini kaçırıyordu hüzünlü anılar Elleri öpülesi yaşlılarımız Yüzüme ürkekçe bakıyorlar Aradan çok çok yıllar geçmiş Keşfetmeye çalışıyorlar Rüzgara kapılmış sürükleniyordum Memleket toprağına karışıyor ruhum Yollarım kesişiyor İlk aşk duygularımla söğüt , kavak ağaçları gölgesinde Yakın uzakta baraj Göl Temmuz sıcakları vuruyor Resimli kitaplar gibi dağlar , bahçeler ,bağlar Asma teveklerinde salkımlar Kaynağında coşan sular Asma köklerine can veriyor Yılların kulağı üzerimde Bugün gibi tazeydi anılar Taşlaşmış değildi kalbim İyi ki buradaydım Her şeyi hatırladım iyi ki Her şey mutlu ediyordu beni Akşam kuşlarının cıvıltısı Gün batımı renklerin yolculuğu İçime çektiğim hava İçtiğim su Ağustos böcekleri Yuvasına dönen Leylekler Bir aşk filmi kadar güzel Hepsi duygular geçidi Yıllar önce ayrıldığım gündü Son mektup gibi hüzünlü Üzgün uzaklara gurbete yürüdüm Bundandır mahcup sessizliğim Dönmeyi hasretle bekledim Bugün gurbetten döndüm Güzel resimler çiziyor Gecesi gündüzü Köy’üm .. Mustafa kaya 04.01.2024/İstanbul |
yaşam kalmadı, ne varsa köyde var...
adalet köyde, insanlık köyde,
yardımlaşma köyde
huzur köyde...
başlarına çalsınlar insan düşmanı
adalet yoksunu yönetimlerini...