Yarimuyanmaya uyuyor uyku çiçeği bütün sokaklar süpürülecek ayçiçeği resmi çizsem yârim olur musun? oyuncak bebeğin kolları oynar güneş tahtında benden başka suçlu yok dağ vurulur ve.. sokakların gerçek sahipleri kovulur yoldan coplanır gül insan telleri acıtır canımı teller cilalanır e, hâdi yârim ol ayçiçeği yeni güneşini bul ve gerçek konuşma söz sözden kovulursun ağızları bantlı, konuşamaz sözcükler bir çizgiyle canlanır duvar heey Ankara! çatla da patla alt katları görüyorum! ayçiçeği ayçiçeği! dokun parmaklarıma ışığa boya yer uyanır! 27. 11. 1996 / Nazik Gülünay |
harika bir eser okudum yüreğine sağlık kalemin daim ilhamın bol olsun selamlarımla kalın sağlıcakla