İmkansızı çok, çoku yok olan dünya,
Kurulmuş izlerken geçmişi lezzetle,
Sanki bütün geçmişim bugüne aşina,
Bekliyor kapımda nefretle.

Mavi bir boncuk taşırım cebimde,
Umutlar, amaçlar sebebimde,
Hani bir şair ne zaman karanfil dese,
Tomurcuk olur kelimeler, düşer nefese.

Yavuz Bülent okudum az önce,
Sevmek anladım ki çok pahalıymış,
Cebeci İstasyonu’nda şair gönlünce
İnsan nefsi çiğnenmiş bir halıymış.

Belirsizlikler düğüm olmuş içimde,
Bir bilinmez yolundayken hayatın.
Hani bir el senin umudun benim dese
Rüzgârı ben olacağım bu seyahatin.

Otuz üç yaş yorgun olmaz, zirve dediler.
Oysa bana ne olmuş böyle?
Hayatı sanki sırtıma yüklediler,
Bu yaş benim için erken solmuş böyle.

İmkânsızı çok olsun, menfaatler yok olsun,
Güzel bir şiir dinlerken gözlerim dolsun.
Bana , ne olur Allah’ım insanlık sun,
Nefretler sonsuza dek uzaklarda uyusun.

12/08/2012 Akhisar Süleyman YILDIRIM