AY KARANLIK GÜZELİM KAÇ LEYLİM AĞLADIK (AKROSTİJ)
Arkandaki dikenleri temizledin mi?
Yeni mi geldik hayata yoksa mola mı? Küsmüş, az mı yorulmuş nasırlarımız? Alaşehir’deyim şimdi, ben ve diğerleri... Resimlerine sarıldım, her yanım diken. Allah buraya da nasip etti beni. Ne çok özlemişim buraları! Lime lime dudaklarım, gözlerim şaşkın. Issız bir kalpte ana hasreti... Koştum ilk günlere , ben gülmeyi özlemişim. Göklerini ısmarlamıştım düşlerimde Alaşehir’in. Üzüm bağlarına değişim bir başka ayrılık. Zemherilerde bekledik, susadık kalbimize. El alem aldırmadı bize, bitkin bir kanaryayız. Leylü nehhar ( gece gündüz) akıl bekledik, düzelttik sustuğumuzu. İman her şeymiş, 3 gecedir yastayım Allah’ım. Melekler istedik, yüzüm gözüm nur pusulası. Kömür gözlünün mü ışıltısıyla baygın dirilişte, Ateş sönmüştü, gün bize dönmüş ay karanlık. Çağıldayan sular dinmiş, he rbakışta yalnızlık. Lamekan ellerimize dokunmuş sevdamız. Elestü bi Rabbiküm, biz sana fedayız. Yatsılarda inci gibi susadık secdeler dergahına. Leyli oy,bir elim içinde neşe şekerleri! İşaretleri gösterdik bulutların kızılıllığına. Mavera grilere taşmış, umursamaz duldalar. Ağarmış akşamın yolculuğu mu son bulan? Göstermedik duvak ortasında desenleri, Loş bir tutsaklığa yasak direniş taburu. Aşağılara indik kaçışlarımıza bağladık hızımızı. Denizli’dendi kaldığımız uğultulara, dağıldık. Issız bir yolda gözledik çatlak gözlerde odak dokunuşlara. Kanımız öğretilere alışmaktan kaçıştı elbet, uzatıldık. Kaç leylim ay karanlıktı, Kaç leylim ağladık, Ay karanlık güzelim, Gitme, sen de terk etme, Bir gözyaşı kalmasın geriye, Öyle isyan kokmasın hayat boyu, Rabbime sığınan kalbimle, Ana dedim, sevildim. Gurbet dedim, bilendim. Üzümler içinde bir yeşil yaprağa serildim, Unutmadım içimin gülen her saniyesinde doğan güneşi, Kucak açtım, bekledim, Pencerelerde yosun da olsa, Denize susamış bakışlarla bekledim, Gecelerin ayında maviye dilendim, Sevgim hasretle yoğruldu kardeşim güldüğünde, Ağlamak hasreti azaltır dediler , Rabbime el açıp ayın karanlığında doğan ışığa sarıldım. Her gece ayın karanlığı mutlaka vurdu yüzüme, Bıkmadım, içimde var olan yaşama, Sevgisiz bakmadım. 27/06//2004 ALAŞEHİR SÜLEYMAN YILDIRIM |