TUTUNMAK
Ben yine buradayım işte.
Demem o ki bir derin sessizlik var bu bekleyişte. Hapsolmadım, kaybolmadım,aramıyorum, Gözlerinin kısık bakışlarında bir ışık yolculuğu var, biliyorum. Her gün bu şiir aynı başlıkla okunmuyor, Bazen eksilmemiş satırları siliyorum. Her gün orada beklenmişlikten arta kalmadı umudum. Kendimi unuttum başka nefes soludum. Çiçekle böcekle avunmuşluk sahte geliyor bana. Artık geceler gaybana. Hayatın tam ortasında bir yelken gibi ilerliyorum kendi rüzgarımla Bir başka hüzün kalmasın geçmesin ömrüm yarımla. Kimse bilmesin ama kaybolmak üzereyim kendimden. Bir değişim var beni soluyan, öyle boş boş oturup duran. Zaman yüzüme benden uzak yabancı bakıyor. Elerim yabancı geliyor bazen bana. Kalem tutuyorum, beni özgür bırak demiyor artık. Bana daha çok tutun beni bırakma diyor. Bazen balkonda elimde bir kitapla kendime odaklanıyorum, Ben benden gitmişim. Demem o ki ne kadar fedakarlık yapmışım ki Ben beni unutmuşum. Gözlerim doluyordu bir şiirin en can alıcı fikrinde, Sözlerim atlas bir deniz gibi açılıyordu buram buram özlem kokan, Bir damla masal oluyordu her biriktirdiğim kelime, Okudukça keyfim bin kat artarken şimdi bende bir hal var. Desem ki yokluk mu var ya da varlık mı soğuttu senin kalbini? Dalıp maziye soruyorum kuyudan bir kova ile güzel sözlerle çıkmıyor ben. Yarına bakmak ile işim var sanırım. Önceden şiir yazdığımda geçmiş mutlu ederdi. Şimdi yapamadıklarım değil de Yapacağım her şey ruha hitap etmeli biliyorum. Anlıyorum. Gözlerimin donukluğundan fedakarlık bir mermer olmuş tunç gibi. Beyaz bir yolculuk var olmalı Her çizdiğim satırda beni ben eden. Bencilce mi olsun derseniz Ben asla ben olmadan değil bizle yeşeren bir yol bulmak isterim. Çiçek kendiliğinden de yeşerir, bulut güneş görmezsen hep kararmıştır. Başımda kasket, elimde bir zaman .... İki ayak üstünde doğrulmaya bakıyorum, Gözlerimi açtım, tıkanmış bir yol değil umut, Korkmuyorum, Can Yücel’in dediği gibi bağlandığım şeyler geçici olmayacak. Param bitsin ne çıkar, üstümde bir yorgan gibi gökyüzü, Altımda toprak ki ana gibi bakar bana. Bir de emek var ki cilalı bir eşya gibi parlatır gözlerimi. Dedim ya beni bana bırakmazsam Çoğul türküler solursa her yan, Eminim ki güçlü olmak kolay olacak. Sevgi zaten hep var içimde. İçinde bir ben olmayan hayat neye yarar, Beni bende bekleyen güçlü bir hayat var. Bir öğretmenin, bir babanın bir de kalem işçisinin elinden çıkan sözler... Süleyman YILDIRIM MANİSA 08/07/2023 |