NEREDESİN
yollarını bekledim dönersin diye
resminle konuştum beni hissedersin diye bahçeme ektiğim çiçekler yeşerdi açtı yağmur sonrası sen koktun toprakta, Neredesin.. caddeler, sokaklar geceleri seni göreyim diye azaldı. perdeler çekildi, pencereler kapandı kapılar kilitlendi, belki gelir kapıya vurursun diye, Bekledim. Neredesin.. serseri sokaklarda yalnız yürüdüm gurbete, sokaklardan döküldü, çığlıklar ve türkülere. kuytu köşesinde karanlığın bağlama sesi Neredesin sen... dert ortağım, görünmez bağım, bilinmezlikteki çıkmazım, şaşırdım pusulamı kaybettim, tutarsızım ışık yok, ses yok, karanlıklardayım, Neredesin... bazen görünürüm, bazen görünmem, kah isyan ederim, kah tevekküldeyim, ziyası yok olan yerde kalmışım, karanlıklardayım. dardayım, zordayım, umutsuzum ey dost Nerelerdesin.. çağır beni, ezan gibi çağır beni gönül ipine bağla rabıta gibi. gönül dumanı tütüyor sevda alameti, gönül kilidinde yaradanın delili var. Neredesin... sesime ses ver artık mevlanasına kavuşan, şems ol. tefekkürdeyim, yangınlardayım ya meded simurg misali kendimde yanayıp, yine küllerimden doğayım. Neredesin... yüreğim yaralı, bir volkan misali dert püskürüyor. sensiz ne yarım, ne varım, ne yaşarım. feryad eden kalbimi duymuyor musun? vefasız, yaralı, gürültülü, dertli şu yüreğim.. seni savuran rüzgar, yerini bilsin limanın olsun artık dost.. mahşerede kalsa olur, bir pusula gönder, pusulanın ibresi seni göstermesin, ama Neredesin... kaf dağını aşamam, önümde yedi dipsiz kuyu.. her biri bir birinden çetin. istekle başlıyor bu niyetin. aşk ile yanıyorsun, pişiyorsun onun kapısında. marifet kapısında onun bilinciyle yaşıyorsun. istisna durumlar var bu yollarda ayağına dikenler batacak güllere kavuşmak için tevhidle yanacaksın. şaşkınlık içinde olsanda ötelerde, haber ver, son merhaleye gelirsen" yokoluş "bu vadinin son durağı... gönlüme vurulan zincirlerimle haykırıyorum.. Neredesin Meryem Karapınar |