Yağmurunun oluğunda
Sesler düşüyor damla damla,
Bakışının en kuytu yanına.
Bombalar ürkütüyor gülün en masum yerini
Saat bilmem kaç kez vuruyor gözlerini

Sesinin oluğunda yağmur oluyor
Güftesiz bir şarkıyla ruhuma çamur doluyor.
Oluğunda perçemin en sisli yolları
yakıcı bir yağmur yıkar en puslu yolları

Şimdi çıkma karşıma ben bulut olamam
Öyle vazgeçme hem ben sana gülemem

Dedilerdi güç bela büyürmüş başak
Keşke biz de öyle göğe ulaşsak
Der ya şair yağmurlardan sonra büyürmüş başak
Adın bilmem kaç yaşında uslanacak
Bir şiir, bir türkü belki bir ulu bakış
Öyle sorgusuz yaşadığıma bakma,
Her yan baştan başa köz ve kış
Yağmurda bir Çatı gibi bulut
Sen sakın ürkme...

Gün gelir üşütür yalnızlığım konuşamazsın,
Ne desem boş hangi teselli alır sürgünü
Belki ömür boyu karanlık saklar hür günü

Benim yağmurumda oluk oluk bir umut dolar
Beşikler boş öyle sallar da sallar
Yağmur doğar her akşamın alacalığında
Benim yağmurumda damla damla umutlar
Gözlerinin çukurunda sessizce uyuklar.

Yağmur ellerinin en masum yerine tutunur
Bir melek ki bakar acımasız insana yutkunur
Beyazdı hem de bembeyaz
Bir mevsim ki ruhumun enginleri takılıyor her satırımda
Savaşta kan umutta kan toprakta kan, hatırımda
Bomba da yağmur da düşer toprağa
Biri günah saklar zamana
Biri masum ki bulut saklar dağa
Umutlar dinmedi yağmurlar var daha...
26/08/2022 Manisa SY