sen beni hiç sevmedin ki...
sen beni hic sevmedin ki..
alkol kokan dudaklarımı öpmeyi sevdin kendimi kaybetmişken yazdıklarımı ayılır ayılmaz sana sarılıp öpmemi sevdin bazı sabahlar sırtım dönüp uyumamı hatta yolda yururken elinden tutmamı sevdin bir turlu ayak uyduramasamda yanında durmamı sen beni hic sevmedinki devrik cumlelerimi sevdin durup durup sacmalamalarımı bir magazada alısveris yaparken kararsıs kalmamı sevdin hersey sana yakısıyordu senin uzerinde iyi duruyordu işte sen bunu soylememi sevdin cogu zaman susmalarımı... sen beni hic sevmedinki gecenin bir yarısında telefonunun calmasını sevdin canın sıkıldıgında mesajlar okumayı unutmak istediginde unutacak biri olmasını sevdin terketmek istediginde terkedecek birini aklına geldigimde arayıp sormayı sevdin beni sevmedinki geceleri masallar dinlemeyi sevdin uyuya kalmak uzereyken konusacak birini sana dokunacak birini sevdin sımsıkı sarılıp seni avutacak okumayı sevdin sen senin icin yazılanları özgürlügü sevdin sen bir sabah uyanınca terkedebilmeyi ve artık bitti demeyi sevdin sevgiline gunaydın demek yerine... |