Eylül içinaşkım’a ihanetin eylül’dü gitme derken/ derunî bir al’kışta kalan eylül.. herkesin güzbaharı kodlanmış gönül izidir -benzemez kimse sana tavrına kurban olayım’ dercesine.. tanrı aşkına yemini çıkar yıllarla sürüklenip koşarcasına ; -yapma dur n’olur’ ! fersiz aralık gözleriyle şefkat sandığına kilitlenmiştir artık milâd-ı zaman sızısı.. nev’zuhur isli pembeler şemsiyesi altında hayal tutan anılar geçer meşatlık gölgesinden.. herkesin eylül’ü kendi hisse-i kederi dese de mevsimin ciğerparesi kuşluk vakitlerinde kanar firkatin gece yâresi... .. |