GündönümleriSözgelimi Kaç kıyısı varsa bu kentin ve Her tepesine Yüzünü çiziyorum çizgi çizgi Yani tüm güzelliğini Görüp ki göremedikçe. Güneşe yüz sürmek gibidir Kadıköyden düşmek denize ki Bulutlu bir sabahın güneşi kadar uzaksa yüzün Tarifsiz yanarsın tuz içinde. Ve Daha da acısı vardır. Örneğin Sayısız kere ölürsün. Üstelik aynı şarkıda Ki hiç bir ölüm benzemez ötekine Ve çiçekler ölür ilk-bahardan önce Zaten baharlar ölü gelir bu kente ayrıca Benim hiç yaşayan kentim kalmadı mesela İstanbul öldü ve sonuncuydu ….. Anladım Felek yazdı ama mürekkebi kuruydu. Anla ki Beni sen değil Dönmediğin gündönümleri vurdu ….. Yalçın Gözetelik |