Adın Vatanımdırboz renkli göklerimden düşen kadife yağmurlardan istiridyeleri kırılmış köhne limanların batık sandallarından seher vakitleri çalınmış sabahların esmer kuşlarından tutuklanmış akşamların hoşçakal çiçeği taşıyan yolcularından adını sordum. ..adın vatanımdı telaşlı şehrimin ay aydınlatmasına tutulduğu akşamlarında, ellerime avuç içlerini ve bütün gölgelere şehla gözlerini yaslıyorum. sesin tek sıkımlık bir mermi, sesine rüzgardan adına uzandığım kiraz oymalı banklardan yüz sürüyorum velhasıl -ziyan aklımı senle bozmuşum- şakaklarımda tarumar edilmiş derbentlerin çığlığı çığlığımsa, söğüt boylarında yakılmış türkülerin duldasında saklı ateş kızılı hezeyanları demem o ki ben ömrümü yokluğuna adamışım bundan gayrı ..adından gayrısını bilmiyorum ..... Yalçın Gözetelik |
Şapka çıkartılır böyle sevgiye...
Ve böyle şiire...
kutluyorum...
sevgiyle...