Gülümseyokluğun da; nasıl ki bir kiraz ağacının kabuğu, ayrılıyorsa gövdesinden ve gel gör ki yatağında alabalık emziren o nehirler, sazlıklarını dahi kahverengileştiriyorken buz gibi bir güneşi düşün-e bilir misin mısır püsküllerini dondururken desem ki, bir yıldız tanesi gölgede solabilir mi henüz akşam olmamışken ! ay ışığının altında masmavi denizleri karartabilen bir aşk gördün mü sen ? ya varlığın; sadece gülümse istersen ..... Yalçın Gözetelik |
"gülümse...hadi gülümse
bulutlar gitsin" der şair
ve söyler kadın acıklı
şimdi senin de sinemalarında bir güzel orman akıyor mu yazılarla
ve akdeniz oluyor mu mevdim değişip...gülümsüyor musun? çocuklar gibi...kanayan günün arkasında
Sevgimle dost...