Ölümle Tanıştır Beni ÖnceDalgalıydı bu sabah deniz Delişmen rüzgarlar vururken saçlarına Börtü böcek uçuşmuştu kahvaltı sofrasına Asma yapraklarını dökerken Martı yavruları gülüyordu Herşey yerliyerinde ama her şeyden habersiz …. İlk vapur yol aldığında şehir hatlarına Sigara söndürür gibi umarsızdı haydarpaşa Külfetli şarkılar yarıp geçtikçe dudaklarımı Kodumun ayrılıklarına sövdüm sövdüm Küfürün adıbinpara ….. Yasa durdu-m akşam İstanbul’da Gözlerimde-telaşlı bir ölüm var Siyah kodum tüm semtlerin adını Güllerin de - ki onlara sövme Sövmem ama gitme ….. ’’Gideceksen ölümle tanıştır beni önce’’ Yalçın Gözetelik |
’’Gideceksen ölümle tanıştır beni önce’’
Yar gitmişse yarı ölümdür ...