Tozlu DuygularŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Işığa yürüyen şiirler...
affet sana ihtiyacın olanları söyleyemiyorum uzun süredir tozunu almadığım duygularım var uzun süredir yüzleşmeye korktuğum saklılarım çarpık yanlarım var içimde birbirinden ürken yalanlarla harcadığım paramparça yıllarım bilmezsin üzerime en son örttüğüm gökyüzünün güneşi yoktu zifiri bir karanlığa mahkum edilmiş suskun yıldızları vardı ninnisinden alıkonulmuş bulutlarla umuda yasaklı rüyalara gebeydi benim uykularım ama yine de sevdim çünkü olabildiğince benimdi olabildiğince bendi işte bilmem anlar mısın kırgın yoldan çıkmış en hafif dürtüsel hareketle arsızca yaşamaya sarılan ve her sarılışta yine eline yüzüne bulaştıran sonra hep içine ağlayan kısacası bendi işte öylece sokulup kaldığı karanlığı evi sanıp yanılan ruhuma yapışmış inanışlarımla donatılıp şaşkına dönen benim saklı ve zavallı sıfatım biliyorum hatalıyım hatta çok soru sormayı öyle çok sevdim ki cevapların bile anlamını unuttum uzun zamandır oysa bir durup derin bir nefes alsaydım belki gözümde asılı bıraktığım o yaşı nihayet akıtacaktım ama yine ve ama işte yine yapamazdım çünkü ben kilitli kapılar ardında anahtar deliğinden gökyüzüne bakmaya çalışmakla çokça meşguldüm şimdi yine arsız ama bir o kadar da pişmanlık içindeyken gözlerimi açıp gözlerinin içine hak ettiği gibi nasıl bakacağım git desem de sana aslında kal demek istiyorum bir umut işte umuyorum sen de biliyorsundur keşke zaman doğru aksaydı ve ben söylemeden sen beni anlasaydın ama üzgünüm olabilecek en doğru veda cümlesi buydu sonuçta kendimi birden bire kendine geri getirip de daha iyisini yapamazdım onun için ne kadar büyük bir istek olsa da beni affetmem için sana yalvarıyorum ben hala anahtar deliğinden gökyüzünü görmeye çalışan bir deliyim belki de ama unutma seni çok seviyorum tek umudum elimde kalan dilerim ki bir gün beni anlarsın y..:. |