Tepkisiz Kalmış EtkiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ve bir gün tepki vermeye değer hiçbir şey kalmamıştı...
kılını bile kıpırdatmadı oysaki tüm bu karmaşayı sona erdirebilecek tek güçtü o kılımı bile kıpırdatmadım oysaki dünyada onu kurtarabilecek o tek kişi kalmış olandım ben işte böyle basitçe bitti keşke daha büyük ve görkemli bir son var diyebilseydim ama diyemem çünkü her şey bir çırpıda sonlanmıştı inan biliyorum o kelime artık tanıdık değil hiçbir dile hatta inanmanın ne olduğunu hatırlamasan da inan ki titremedi yüreğim ya da burnumda o engellenemez uyuşma hissiyle gözlerimden taşıp sel olmadı da gözyaşlarım tam tersine içimde duyguya dair en ufak bir belirti yoktu kuyuydum ben hani yalvarıp hıçkırıklarla O’na seslendiğim zaman saklandığı o kuyuya dönüşmüştüm sanki sonradan anladım ışığı kaybedince gözlerin karanlığa karanlığa alışınca ruhun da acıya bağlanırmış yetmezmiş öyle hayatın gündelik sızıları insana teninde kendi kabuğundan iğrenen yaralara tapınırmış ve çaresizce anlam aramaktan vazgeçmek zorunda kalınca insansal seslerden geceye dikermiş insan kulaklarını o zaman daha net duyarmış hatta anlarmış karanlıkta gizlenmiş fısıltıların ne tarafa yorulacağını hayra mı düşecek ayakların yoksa *oka basıp kirletecek mi namusunu sokakların inan dedim sana yine ama eğer inanmak senin için hala anlamlıysa tabii inan ki vicdanım sızlamadı dost fısıltılar söyleyince O’nun artık var olmadığını uyutmak kolay geldi bu yüzden içimde sızlanan insan tarafı hem yalanım bile hazırdı olmadı soranlara diyecektim ruhu daha fazla dayanamadı öldü gitti zavallı oysaki en baştan dinlemeliydim bir *oka yaramaz sandığım o delinin laflarını O’nu bulma ihtimalleri üzerine çok fazla takılırsan demişti bana kaçırırsın beynindeki karıncaları ah dinlemedim ah İnan ki çok vicdanım sızladı öyle gülüp geçtiğim bir *oktan anlamaz sandığım deliyle dalga geçip pislettim ya adımlarımla evini barkını y... |
Yüreğine emeğine sağlık
____________________________________Selamlar