İKİLEM / HER DEMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir kadın ve bir erkeğin veda sahnesidir...Mısraların biri ben biri gidene aittir.Ortak bir çalışmadır ....Gidene teşekkürlerim sizlere sevgimle...
Yine yıldızlar soluyor saçlarına takamadan avuçlarımda
Gülümseyişini öpmek istiyorum –usulca- Yabancı kentler gibi uzak, ayaz vurgunu dudaklarıma Tenine bulaşmış sancılar, Ah! Yıkayamıyorum Gözlerime biriken okyanuslarda Sevgilim… Fakir bir köylünün açlığıyla yalvarıyorum –sana- Yüreğim dikenli dağ, hangi Kırlangıç konsa ayaklarını kanatıyorum –anla- Sende ortak olma yangınlarıma İnlemelerim duyulur mu ardında yollarının Semaya varıyor ayazlığı kadınlığımın Yokluğun hüznü mavzer gibi pusularımda Kal ilahi bedenimde anlamlarımdan çalma Yüzüne kâbem derim dönemem ki bir daha Başın omzumda kalmalı Ve bu aşkı ancak sızladıkça yaşatmalı Gitmeler bir hançer olur Sinem kanatmamalı Gövdeme ekili yaralar, Sevişmelerimizde sızan terinle yeşeriyor git gide Teninde sonsuz vadiler, Aşamıyorum adımlarım güçsüzleşiyor her seferde Yaşlı gece gibiyim sana uzandıkça düşüyorum toprağın eteğine Ah kadınım… Geçmişin günahları ilikli yakamda ağlıyorlar –görsene- Tanrılara yakardım ızdıraplarım son bulsun diye Kısır bir gelecek var önümde Geçmişim silinir oysa gözlerinde Vakitler çalınmış bir yokluğu gösterir her deminde Koynumda engerekler Zehrini zerk eder dokun tenime Bitme bittiğim an bende Doğmadan sevdama vuslatın güneşi Beni yaban ellere bırakıp gitme Boynumda bir nefes boşluğu Benden başkasının ilk harfini bile sevme…. 7 Ağustos 2008 |
bende bu şiiri okumasam madem ki gitmiş,
yazar da yazmış ...
sevgimle...