Sevgili Şairin İzniyle,
teknik anlamda, eleştirel birkaç şey söylemek isterim.

Cebimde gün sanrısı düşler…
İklim iklim üşüyorum göz öbeklerinde
Birkaç anının yerini değiştirdim sen olmayalı
Bir(de) solar oldu saksıdaki çiçekler
--
Şiirin girişi güzel, çarpıcı. Sadece son dizede bir klavye hatası var: (Bir/de) de ayrı yazılmalı> Bir de
*
Ardan …huydan…sardunyalardan geçtim bu gece
Birkaç ayet indirsin diye ,gökyüzüne (yatırdım tüm paramı)
--
Bu ikili öbeğin de ilk dizesini sevdim; ilk dört dizenin tamamlayıcısı gibi geldi bana ama süreğindeki 'gökyüzüne para yatırmak', -i bir göndermesi varsa da- ifade olarak şiirsel değil. Gündelik Dil'e yaslanmış. Halbuki daha üstü örtük, sezgisel bir dize kuruluşu bekliyor insan.
Bana kalsa, orayı tek dize olarak bırakmayı düşünürdüm. Güçlü bir söylem.
*

Rakının (da) dibi gelmiş hayret !
Nasıl (da) farketmemişim özleminle içtiğimizi
İki kişilik masaya bir ömür’lük yeter mi ?
--
Burada ilk iki dizede üst üste gelen (da)lı söyleyiş, kulağı ve dili yoruyor sanki. Belki ikinci (da) kalkabilir. Ya da Şiirde "eksiltmeli dil" adına, (Nasıl da) tamamen çıkarılabilir. Belki şöyle
Rakının da dibi gelmiş hayret
Farketmemişim özleminle içtiğimizi
İki kişilik masaya bir ömür'lük yeter mi
-------------
Necatigil ne demişti:"Şiir, kata kata değil, ata ata yazılır." Sözcük ekonomisi çok önemli.
Bir de dize sonlarındaki imler hem görsel hem de zihinsel anlamda, okuru yormakta. O nedenle kullanılmasa, daha iyi bence.
* *
Bir kaçış aradığını duydum kalbinden
Geç benim köylerimden,ovalarıma sığın
--
Güzel bir öbek. (Aradaki virgüle gerek yok bence)
* * *

(Bir de) köşebaşında bekleyen Yosma’dan laf arası uyruk al kendine
Bir selamım yeter yok yolundan (kolaylıkla) geçmene
--
Burada iki yere takıldım. (Bir de) girişte de vardı. Sanki olmasa da olur.
İkinci dizedeki (kolaylıkla) hali, alttaki ikilide (göç etmek kolay değil...) söyleminde bir sözcük tekrarına düşerek, şiiri zayıflatmış. O nedenle buradaki (kolaylıkla) belki çıkarılabilir. Öneri:
Köşebaşında bekleyen yosmadan uyruk al kendine laf arası
Bir selamım yeter yok yolundan geçmen için
**


Göç etmek kolay değil sevgilim
(Yüreğimin) cömertliğine sığınıp, (kalbimde) uyuyarak kaçabilirsin
--
Sanırım, şiirin en sıkıntılı yeri burası (ikinci dize).
Hem 'yürek' hem de 'kalp' sözcüğünü peşpeşe kullanmak, iyi durmamış. Birini eksitmekte yarar var. Belki şöyle bir kurgu:
Göç etmek kolay değil sevgilim
Cömertliğine sığındığın kalbimde uyuyarak kaçabilirsin

.. gibisinden (ya da benzeri) bir kurgu.
* * *

Birkaç kitabın da varmış yanına almak istediğin
Sayfaları yükleme ömrüne
(Kolay değildir) taşıması mürekkebin kanını eğninde
--
Bu üçlü öbekte, sadece 'kolay'ın tekrarından kurtulmak adına, -belki- son dizede bir değişikliğe gidilebilir.
(mürekkebin kanını taşıması zor eğninde) biçimi.

* * *

Benim gibi ol !
Damarlarından akanı yüreğine ektiğine bir tut
Ellerinde nasırlar,gözlerinde lâl tohumları
--
Burası da güzel, sadece ünlem işareti ve virgül fazlalık, bence.
* * *


Çık git şimdi !
Yatağın soğuk tarafını…
Ben tutarım!..
--

Güzel bir bitiş ama yine gereksiz dilbilgisi imleri. (Ünlem, ünlemli nokta vs.) Hepsi çıkarılmalı. Gözü yoruyor.
Bu im(ler) konusunu başka bir dostumuz da dile getirmişti. Sanırım gözden kaçırıldı. Önemli bir konu aslında.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sevgili Nena,

Şiirin altına yazıp yazmamakta çok ikirciklendim. Çünkü eleştiriye tahammüllü insan sayısı çok az bu sitede.
Olmadık tepkiler gelebiliyor. Tuhaf bir klan anlayışı da devreye girebiliyor çoğu kez.

Şiire dair notları, sakın ola ki "şiir böyle yazılır" ı öğretmek gibi algılama lütfen. 'Büyüksü sözler' olarak hiç.
Sadece şiir adına bir pencere açmak, şiir işçiliği üzerine düşünmek, bir tür "şiir işliği" gibi algıla.
Kişinin, kendi hatalarını (eksiğini/fazlasını) görmesi zor. Hepimiz için öyle.
Mutlaka eleştirel bir göz okumalı. Çevremizde okutacak insanlar bulmalıyız.
İçi boş övgülere, yaldızlı klişelere kuşkuyla yaklaşmalıyız.
*
İki arkadaş, şiirin altına Sivas/Madımak'la ilgili not düşmüş. Ben, kendimi zorladım ama şiirde öyle bir gönderme bulamadım.
Bilemiyorum.

70'li yıllardan yadigâr bir Veysel Öngören sözünü hep işaretfişeği gibi görürüm şiir için:

"Her şair, şiiri eleştirerek şair olur."