Ötesiz Ayrılırdık
Ötesiz Ayrılırdık
kışladır gözlerin ömür nöbetime sırım gibi olur bakışlarında sabrım tiril tiril hayallerine yakın acılarımın kuzgunuyum ötesiz elim kolum bağlı beynimin baş köşesinde parmak uçlarının sadeliği saplanır şimşeksiz bir karanlıkla yıkanmış yalnızlığıma kıvranır şarkıların bittiği yerde kıvranır içimde gözü dönmüş hançer gibi yıldızlar sürünür sokağında anılarımın rezil rüsva olurum samanyolu düğümlenir boğazımda kaldırımlarda sahipsiz çocukların sıtması devler dünyasında ben çürümüş o eski fırtına kanar gökyüzü penceremde suskunluğun kanar geride bıraktıklarını düşünmeden şimdi kim bilir kaç sensizlik uğunur yastığımda kaç bensizlik silmiştir yanağındaki yangının sayrısını hıçkırığını saklama sakın bak bu bizim sonbaharımız hiçbir yaprağımız tozlanmasın raflardan dökülmesin kitaplarımız hıçkırığını saklama sakın sesin kalbimde saplı kalsın yıllanır intihar düşkünü çocuksuluğumuz bir kapı açılır vapurlarımıza önümüz aydın mı yoksa sevgilim rüzgar nerden ne zaman eser belli olmaz zamanla süslediğin o buruk avuntu bilmem ki ben miyim ne de olsa çıkmayan candan ümit kesilmez şımarık akşamlarımız olurdu gürül gürül solardık gözlerin dalar özlerdin saksında büyüttüğün çocuğu biz hayatın olurduk hayat bizim olmazdı bir türlü sabahları yokuşa sürerdik geceler tek korkumuz olurdu dallarına su yürürdü aykırılığımızın ötesiz ayrılırdık anladığım caddelerinde salınırdı ince serpintisi yüreksizliğinin kurulu bir düzeni vardır her şey gibi umutsuzluğun da son sözsüz bitmeliydi bu hece ışıldayan iş saatleriyle ölürdük yaşar gibi ötesiz ayrılırdık kandırılırdık söylenilmezliğin kollarında birer yabancı kandırılırdık aldatırdı bizi kendi sesimiz doğrularımızda kuşlar kanat çırpmazdı yerli yersiz yalanlarımızı yalanlardık şavkına tutunduğumuz o içten kopuk acı sürerdi atını yanlışlarımızın dağına kandırılırdık acılarımızın sahte atıyla yollarımızın adı gelip çatardı gelip dayanırdı bir yerde bir ayrılığa ötesiz ayrılırdık ölürdük ışıldayan iş saatleriyle yaşar gibi ötesiz ayrılırdık Kağan İşçen (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
bak bu bizim sonbaharımız
hiçbir yaprağımız tozlanmasın
raflardan dökülmesin kitaplarımız
hıçkırığını saklama sakın
sesin kalbimde saplı kalsın
Yürek sesiyle yazılmış
Güzel bir şiirdi tebrikler