Ben bir "Haziran'da Ölmek Zor" bilirdim. Ki çalışmışım on beş saat. Hiç uyumadan okumuşum bu şiiri... Yalan da değil hani...

Ve bu uykulu kafayla şunu anlamışım; birileri bir yerin ağustosunda doğuyorken, sancısını başka bir yerdeki başkası çeker, doğum sancısından feryat figan edermiş şiirleri...

Bence "bu sırrı nasıl taşırım" demek için geç kalmışsın şair. Sen kalbinden taşırmışsın bir kere aşkı, aşmış seni, boğulmuşsun...

İşin zor vesselam.

Ağustos sıcağında üşüttü bizi şiir...

...
Bir salıncak kurulur zamanın ötesinde bir yerlere
Ünlemler bırakılır gecikmiş ömürlere,
her kalbin dehlizinde pimi çekilmiş bir yürek saklansa da
Her defasında Diz(e)lerimden vurulurum..


Şiir senfonisi

Ertan Akyüzden ...

Kirpiklerinin sayısını bile ezbere bilirdim ben
var sen düşün şimdi gözlerine nasıl baktığımı
ne zaman bir sen düşünsem kalem kağıda küsüyor
dilim bir ayrılığın ayazında
dudaklarımı sıkıyorum senler dökülmesin diye
teninin tuzlu coğrafyasında ben kırklarımı arıyorum
oysa ne güz di ipek şalın kayarken omuz başlarından
yavaşça dolanırdı parmaklarım o ipek saçlarına
gözlerinde gözlerimi demler aşk yudumlardım kana kana
ah be sevgili
en sevgili
yine gitti yokluğuna bir sigara
yürek tiryakisimiyim
dudak tiryakisimi bilemedim

içimden sana çıkan bütün yollara adını yazmak geçiyor
ellerim titrek
gözlerim bulutlu
ayaklarım takatsiz
paslı ve küflü kokuyor umutlarım
ayrık otları ellerimi parçalıyor
tıpkı aşkının yüreğimi parçaladığı gibi
harfsizim
sensiz
sahipsiz
kimliksiz

öyle yalnızım ki
öyle mutsuzum ki
ayrılışımızın yıl dönümünde
mevlana misali yüreğim kapındayım
tüm ezberlerimi bozup seni yüreğime yeniden yeniden yazıyorum
satır aralarına sıkıştırdığım bir kelime kadar çaresizim
tılsımını yitirmiş tüm sevişmelerim
dumanı tütmüyor artık yarınların
el sallamanın ne kadar acı olduğunu anlıyorum
yavaşça kalkıyor acının giz perdesi
içerde ağlayan gençliğime inat
çocuk gülüşlerimi asıyor sevdadan anlamayan eller
sevdadandır diyorum sessizce
sahipsizce
kimliksizce

ah sevdamın ayazı
iki gözümün aşk çiçeği
yürek dehlizlerimde fay hattı kurdu sözlerin
deprem olup tarumar etti beni gidişin
yıkıldı üzerime sensizlik
ölümün soğuk nefesini şah damarımda hissettim
ilk kez ölmemek için haykırdım gri şafağa
giriden kara ya dönen mutluluklarım ağladı
ve bir damla yaş düştü takvim yapraklarına
helal et sevgili
haramın helali olmaz diyen iç sesime inat
helal et sevgini yüreğime
yasinsiz girmesin toprağa
helal et

Of yüreğim kırk yerinden kırılıp düştü yerlere
nasıl toplarım bilemem ama susmak istiyorum
1
2
3
sustum

yüreğin var olsun sen hep yaz
yaksa da kalemin yürek otağımı