Anne / Yazdan Kalan MektupŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Anneme Birikmiş Mektuplar...
🇦🇳🇳🇪🇱🇪🇷 🇬ü🇳ü🇳🇪 🇰🇦🇩🇦🇷! Anne! Kendimle bir kez daha kendimle konuşmadıklarımı yolluyorum sana... Zamana, bekleyişlere, gurbete ve sığınaksın bir sevdaya direniyorum. Geri çevrildiğim kapıları bir dervişin sabrı ile yeniden çalıyorum. Acelem yok... Daha yolun başındayım ve biliyorum hayallerim gerçekleşecek. Israrlı bir insanım. Yarı yoldan dönüp bir yenilgiyi taşıyacaksam niye yaşayayım bunca yıl?... Niye alıştım bunca kedere, hüzne? Yüreğimde kalkmamış kaç tren var bir bilsen.!!! Daha kaç aykırı yalnızlık, kaç hasret göreceğim. Daha o aşka ne çok cesur davranacağım. Daha seni ne çok özleyeceğim anne... Anne, durmadan esen bir rüzgârım. Ancak böyle ulaşıyorum en uzağıma. Gecelerin ağır halini benimsedim. Karanlıkta olan aydınlıkta’da yok mu? Kuşkunun dinlediği, insanların telaşsız uyuduğu vakitte şehirler geçiyorum. İşte geçiyorum ’hangi devirdeyiz’ diye suçladığımız insanların devrini. Yalan su olup tutmuyor. O an ne kendimle ne başkasıyla yüzleşiyorum. Hiç hesapsız yaşıyorum. Durmadan akan bir nehirim. Bir gün uslanmış bir yürekle sana varacağım sonunda... Anne, doğa intikam alıyor. Ağustos ortası dolu yağdı görmeliydin... Gök gürültüsü sessiz bir ikindiyi bozdu. Penceremin önünden çekildim bu şansla düşmesin diye üzerime bir yıldırım. Çok şey değişiyor... Mevsimler benden şaşkın. Yaşlı meyhaneci ne zaman bir başkalık olsa kıyamet belirtisi diye söyleniyor. Ateşlerde yanacağız diyenlere açıp kalbimdeki yangını gösteriyorum. Anne bir kadın beni cehennemine alıştırdı. Hayat bana daha ne yapabilir ki? Anne, ’o aşkı unutta dön’ demekle bana hiç dönme mi diyorsun? Nasıl unuturum?! Ben onu bugünümde yaşıyorum. Her sabah onu giyiyorum üstüme, onunla şairim. Sonsuz başlangıçlarım, bitişlerim, keşfim, bilmeyişim ............yenildiğim an ölmek için içime açtığım uçurumum o benim. Söylesene saçlarına bu aşktan yeni aklar düşerken nasıl unuturum. Kalbine yeni ayrılıklar, bakışlarına yeni ölümler öğretmesini seviyorum. Seviyorum işte... O öldü demekle bana öldün mü demek istiyorsun anne?... Anne, kendimle konuşmadıklarımı yolluyorum sana... Haddimi aşarsam kızma bana. Yollar da uykular da tükendi ama dönemiyorum. Bana koşulsuz sevgilerini gönder ne olur! Merak etme, iyiyim ben... Çok yaşayıp çok ölüyorum. Yetiyorum kendime. Beni geçmişimle kimse aldatmasın. Çünkü hatırlamak gişe yapmamış kötü bir filmdir. Sevinçler bir içimde bir çarmıhta. Bağışladım bir günde herkesi. Canım ne isterse onu yapıyorum. Yasakların ambargosunu deleli çok bahar geçti. Sen de olduğum gibi sev beni. Gölgemi güneşe vereli daha bir kendimim. Merak etme, iyiyim ben... Çok gülüp çok ağlıyorum. Ne olursa olsun kendime dönüyorum her gece. Çok şeyin bedelini ödedim. Yaşamak denen bir şarkının peşinde geçiyor ömrüm. Yorgunluğum çok tatlı, çok anlamlı... |
Yorumsuz ;(
Yüreğinize kalemizi sağlık sevgiyle..