gülhaklısın. ne söylemesen haklısın ne vakit vakitsiz uyusan haklısın sen bir tanem. ağlamakta da haklısın nerde bir martı sesi duysan hangi ıssız köşesinde vapurun mutluluktan ölen bir çift görsen böyle olmakta öyle solmakta günden güne şöyle boğaza karşı hisar’da ölmekte de haklısın. her doğan gün yeniden ovmakta sızlayan o kor yanını sağmakta haklısın her yeni günün memelerinden bir damla umut. ah güzel oğlum benim hiç doğmamış hep vâr olmuş oğlum benim rahminde bekleyip durduğunu hayatımın fay hattımın offffff! işte offfffff! fark etmeyecek kadar gailesine düştüğüm dünyanın maailesine birden küfretmekte ben de haklıyım biraz değil mi? ve bizim gibiler için böyle oğlum bir şiir kitabının arasında... çok haklısın; vazoda durduğu gibi durmuyor işte. sen yine de kurutma onu e mi dudağının ucunda hep "gül..." ben bizim aşkımızın yürek yangını sense aklısın. lütfen! JD |
akıl + yürek yangını = insan ve asla tekil değildir
çok sevdim