Otantik bir tablo gibi şiirin can dost.İçinde ki seslenmiş yine.

Sevdim şiirini,emeksin,ilmek ilmek sevmeksin...

Kutluyorum

Otantik bir tablo gibi şiirin can dost.İçinde ki seslenmiş yine.

Sevdim şiirini,emeksin,ilmek ilmek sevmeksin...

Kutluyorum

Bir çoban kızının hüzünlü duygularını çok güzel anlatmışsın aspendos ..

sanki onların elinden bütün sevme hakları alınmış gibi
sanki onların aşka ve sevgiye dair düşünceleri ve istekleri olamazmış gibi
ve Nazım'ın dediği gibi;

ve sanki hiç yaşanmamış gibi ölen
ve soframızdaki yeri
öküzümüzden sonra gelen
ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımız
ve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki
ve kara sabana koşulan ve ağıllarda
ışıltısında yere saplı bıçakların
oynak, ağır kalçaları ve zilleriyle bizim olan
kadınlar,
bizim kadınlarımız ...

Çok güzelidi şiirin aspendos ve yeni şahmeran resminde :)))

Kutlarım, sevgilerimle .......

Yaşam nedir çoban kızı?
Güneşin doğuşu ve batışı arasında bir kısa bir yolculuk
Bir farkı yok bir birinden, dünde aynı yerdeydim aynı elbisede
Belki sen geldin bugün, yarın da ölüm

Ya aşk nedir desem?
Güldürme beni diyor
Yenir mi /içilir mi dediğin şey
Bir aşk kaç mutluluk eder ki dağlarda
-----------------------
her bir kelime şiirde hüzünle yer ediyor yüreğimde.
töre ve özellikle kız çocuklarına yapılan inanılmaz baskılar ve yasaklar.
bir insan olarak birey olarak hiç bir değer arzetmeyen
m a l o larak görülen kız çocukları her türlü kanuni yasaklara rağmen
töre geleneklerine kurban edilmeğe devam ediliyor.
merak ediyorum ciddi bir şekilde kim dur diğecek kız çocuklarına uygulanan
insanlık dışı uygulamalara.
şiiriniz duygulardan yoksun bırakılan
sadece iş hizmet ve doğurmak için işe yaradığı bilinci yerleştirilen
kız çocklarını öykü tadında anlatan şiiriniz çok başarılı ayna tutmuş
bu aymazlık ve duyarsızlığa.ellerinize sağlık kaleminiz kırılmasın...

.........

fatoş özer tarafından 11/10/2011 10:03:19 PM zamanında düzenlenmiştir.

Ya aşk nedir desem?
Güldürme beni diyor
Yenir mi /içilir mi dediğin şey
Bir aşk kaç mutluluk eder ki dağlarda

bence aşkın en güzeli dağlardadır

çünkü doğanın yalınlığı insanı aşka davet eder yaşam temiz nefeslidir orada

ve orada en diri aşklar yaşanırr doğayla beraber hep genç kalan aşklar..


tebrikler arkadaş ... yüreğine sağlık...

irdeleyen aynı zamanda sarıp sarmalayan yanıylada farkettiren bir şiirdi ...kutluyorum eksik olmayın

Mısralar derin.. Yaşananlar acı.. Düşünceler saf.. Kaderde bir çizgi çizgide iki çift otlu ayak...Yaşam sır kalem zorlanmış sırrı aralamaktan.. Tebrikler yüreğine.. Tebrikler yazan kalemine sair...Sevgilerimle..

İç burkucu üzücü
bir dişi olarak dünyaya gelmekten belkide son derece kızgıngır ITIR GÜZELLİKLETKİ ÇOBAN kızı
bir sürü kızımızın türküsü gibi bu dizeler değerli üstad
YÜREĞİNİZ ÇAĞLASIN

Ben sadece
Üstümde tanımadığım bir mahluka ibadet
Ve alınırken..! satılırken..!
Kime verileceği sorulmayan bir hediyeyim

Giderken sende herkes gibi unut…affet!

güzel bir şiir..
şimdi benim yorum yazmam lazım..
neyle nasıl..
şu dizelerin muhteşemliğinde ki bana göre öyle..
anlatabilmek içinde yaratılanı..
anlata bilmek her şeyi..
çoban kızı
çoban yıldızı..
kucak açtım bu şiir de sizlere..
yüreğine sağlık dost..
kalemin bak, olsun..

düşünce analizleri

aşk

doğa

ve yaşam biçimleriyle sıralanan gerçeklik

haz aldım okumaktan

sağlıkla



zıman tarafından 8/1/2008 3:21:33 PM zamanında düzenlenmiştir.

Bir yürüyüş marşında aşınıyordu ayaklarından yollar
Nasırlı ellerinde büyütmüş yediveren iklimleri
Gözlerindeki ışık güneşi bile kıskandırır,
Yıldızları karartmaya yeterdi sanki.
Kırmızı, mor, çiçekli entarisinde saklıydı sanki öyküsü

Belki de mahçup bakışında beliren gamzesi bir sırdı
Toplayıp cesaretimi sorsam adını
Göğsünün çıkınından anlayacak kadınlığını

Bir kaç keçi, biraz koyun ve yularından çeke çeke
Tuttuğu inatçı bir eşeğe sunmuş tüm bağlılığını
Yok ezberinde farklı bir dostluğun anlamı
Utanarak siyahına gözlerinin, saklıyor karanlığını

ustaca kelimeleri örüp güzel bir eser meydana getiren şair dostu kutluyorum, yüreğine sağlık Faik beğeni ile okudum...

muhteşem bir şiirdi dostum
ne kadar söylesek boş
yazılan yazılmış
herkese sadece okusun derim
harika bir söylem

yürekten kutluyor ve alkışlıyorum

sevgilerimle

mükemmel mükemmel..saflığın doğallığın resmi dökülmüş dizelerden..kirlenmiş dünyamızda nefes almak gibiydi şiiriniz..gönlünüze sağlık olsun..

Yaşam nedir çoban kızı?
Güneşin doğuşu ve batışı arasında bir kısa bir yolculuk
Bir farkı yok bir birinden, dünde aynı yerdeydim aynı elbisede
Belki sen geldin bugün, yarın da ölüm

Ya aşk nedir desem?
Güldürme beni diyor
Yenir mi /içilir mi dediğin şey
Bir aşk kaç mutluluk eder ki dağlarda

Öpüşmeyi ya da sevişmeyi bilir misin?
Sevişmek gözlerim kapalı,
Bir tabutta sadece çığlık atmak olacak diyor.

Sende giderken bakma diyor ardına
Düşmedim zaten hiç aklına


Ben sadece
Üstümde tanımadığım bir mahluka ibadet
Ve alınırken..! satılırken..!
Kime verileceği sorulmayan bir hediyeyim

Giderken sende herkes gibi unut…affet!

Ne kadar doğru köylü kızının düşüncesi kaleminizde. Kutlarım dost kalem. Şahmaran bereketi yüreğinize olsun

Bir de şu şahmaran efsanesini paylaşmak istedim. Bir çoğumuz evimize astık resmini ama neydi sebebi.

ŞAHMARAN EFSANESİ

Efsaneye göre Şahmaran yüzlerce yıl önce Tarsus'ta yaşayan yılan vücutlu kadın başlı bir kahraman. Bahçesinde insanoğlunu cezbedecek her türlü yiyecek ve ziynet eşyası bulunan Şahmaran kimsenin bilmediği bir yerde insanoğlundan uzakta yerin altında yaşamış, ta ki insanoğlu Camsab tarafından bulunana kadar.

Yoksul bir ailenin oğlu olan Camsab bir gün ormanda bir kuyu dolusu bal bulmuş. Balı çıkarmak üzere kuyuya inen Camsab'ı, bütün balı yukarı çeken arkadaşları aç gözlülükleri yüzünden kuyuda bırakmış. Yalnız başına feryat eden Camsab tam da ümidini kesmişken topraktan iğne deliği büyüklüğünde ışık sızdığını farketmiş. Cebindeki bıçak ile ışığın geldiği deliği büyüten Camsab, ömründe görmediği kadar güzel bir bahçeye girmiş. Bu bahçede dünyada eşi benzeri olmayan çiçekler, ortasında bir havuz ve çevresinde oturaklar ile bir yığın yılan bulunuyormuş. Havuzun başındaki taht üzerinde insan başlı, süt beyaz vücutlu bir yılan Camsab'a kendi diliyle hitap etmiş; 'Hoşgeldin insanoğlu, çevrendekilerden korkma sen bizim misafirimizsin'

Şahmaran Camsab'a türlü türlü yiyecekler ikram edip kendi ülkesine nasıl ve neden geldiğini sormuş. Camsab hikayesini uzun uzun anlatmış... Camsab'ı dinleyen Şahmaran başını sallayıp 'İnsanoğlu nankördür, hilekardır. Küçücük menfaatleri karşısında muazzam zararlarına razı olur' demiş.

Şahmaran'ın güvenini kazanan Camsab uzun yıllar bu bahçede yaşamış. Yıllar sonra bir gün Şahmaran'a yaklaşan Camsab, ailesini çok özlediğini söyleyip 'Nolur beni aileme kavuştur' diye yalvarmış. Bunun üzerine Şahmaran kendisini salıvereceğini, ancak yerini kimseye söylemeyeceğine ve asla hamama girmeyeceğine dair söz vermesini istemiş. Çünkü Şahmaran'la karşılaşan her kim olursa hamama gittiğinde vücudu pullarla kaplanırmış. Şahmaran'a söz verip ailesine kavuşan Camsab uzun yıllar verdiği sözde durarak Şahmaran'ın yerini kimseye söylememiş ve hiç hamama gitmemiş.

Derken bir gün Camsab'ın yaşadığı ülkenin hükümdarı Keyhüsrev hastalanmış. Vezir, hastalığın çaresinin Şahmaran'ın etini yemek olduğunu söylemiş ve herkesin hamama getirilmesini istemiş. Önceleri direnen sonra zorla hamama götürülen Camsab'ın vücudu hamama girince pullarla kaplanmış. Sonunda da yapılan işkenceye dayanamayarak canını kurtarmak için kuyuyu göstermiş. Hemen kuyunun başına gidilmiş ve Şahmaran dışarı çıkarılmış. Camsab'ı gören Şahmaran 'İşte Camsab nihayet kanıma girdin. Ben insanoğluna itimat edilmeyeceğini biliyordum. Fakat ne çare ki yine aldandım' demiş. Ölüme giderken de Camsab'a 'Beni toprak çanakta kaynatıp ilk suyumu sana içirecekler sakın içme zehirlidir. İkinci suyumu iç gövdemi de hükümdara yedir' demiş Şahmaran'ın söylediklerini harfiyen yerine getiren Camsab ilk suyu vezire içirip ikincisini kendisi içmiş. Etini de hükümdara yedirmiş. Vezir ölmüş hükümdar da kısa sürede iyileşip Camsab'ı veziri yapmış.

Efsaneye göre Şahmaran'ın öldürüldüğünü yılanlar bilmemekte. Tarsus'un Şahmaran'ın öldürüldüğünü öğrenen yılanlar tarafından basılacağı rivayet edilir.

Selamlarımla.

Kadının adı yok dağlarda, duyguları yok, hayalleri bile çalınmıştır, töreler vardır oralarda...

Yoruma da gerek yok, şiirde herşey yalın bir dille o kadar güzel ifade edildi ki! şairin şiirinde toplumsal bir yaraya parmak basılmıştır ki şiilerinin bir çoğunda bunu görmek mümkün...

Şiirdi okuduğum en hasından içimi acıtan...

Selâm ve sevgilerimle...

Ben sadece
Üstümde tanımadığım bir mahluka ibadet
Ve alınırken..! satılırken..!
Kime verileceği sorulmayan bir hediyeyim

Giderken sende herkes gibi unut…affet!

Dizeleriniz beni çocukluğuma götürdü. Ben köyde büyüdüm. dört yaşımda başladım çobanlığa. Sabahın il ışıkları ile uyandırırdı dedem ve " salaklar, hazır ekmek düşmanları gün ışıdı. Öğlen oldu. Koyunlar kaldı damda, çabuk elinize birer dilim ekmek alıp koyunları götürün otlatmaya" diyen sesi ile titreyerek uyanırdık ve düşerdik sabah ayazında tarlalara.

Uykulu gözlerimiz ve titreyen bedenimiz ile kaçan koşan koyunların peşinden yetişmeye çalışırken düşerdik yere yırtılırdı her yanımız, takılırdık dikenlere acısa da her tarafımız dayak yeme korkusu ile sesimiz bile çıkmazdı.

Ne sevdalarımız vardı ne hayallerimiz. Tek hayalimiz sabahın ilk saatlerinde biraz daha uyumak ve çocuk olabilmekti ama olmadı.

Dizeleriniz öyle acıttı ki canımı dökülüverdi çocukluk yıllarım parmaklarımın ucundan sayfanıza. Teşekkür ediyorum. Saygılar duyarlı yüreğinize

ah o ne bilsin...ne...ne bilsin öyle...

sırtında binbir yüklü gaile ile...

el ver şair...el ver de...o gülün güzel saçlarına papatyadan taçlar yapıp takalım...el ver...

ah güzelim çoban kızım...bal gözlü,al şalvarlım...


sevgiler...kaleme ve yüreğe...

offfffffffffff dedim ne saadet,ne mutluluk,ne dehşet ve derin şiir...
tebrikler...işte ortaya bir şiir herkes alsın kendi payına düşeni...ben aldım kendi payımı...
saygımla...

ELİNE SAĞLIK ŞAİR DOST