Denizyurdumun özgürlük kıyılarına çarpan o bembeyaz dalga Deniz o dik duruş korkmadan ilerleyiş pencereden gördüm seni dinlerken kasabalı bir kızın acemi şarkısını duvarına yaslandın genç seslerin daha yaşıyordun Deniz umut yelkeni açılıyordu üstünde daha engin denizlere bilemezdin daha kaç kişi alacak ismini hiç biri sana benzemeyecekti senin o en mavi adımlarına özgür dalgalar ne denli hızlı vursa da kıyılara, kayalara ölmezler ne kelepçe takılabilir ona ne öldürülebilir işte yaşıyorsun içimde deniz yattığın yerde aldım kokunu o kelepçe vurulmaz ülke bağımsızlığı Atatürk’çe yürüyüş bir mezarın olsa da Ankara’da yine bakıyorsun bizim evin penceresinden yaşıyorsun Deniz! 28. 02. 2021 / Nazik Gülünay |