Hemşire'm
Taptaze yağmurlar kondu toprağına,
Yağmur Allah kokuyordu. Allah’ın boyası ile boyanmış toprak, Seni sımsıcak sarıyordu. Saçlarının örgüsü çözüldüğünde, Kızılca bir kıyamet koptu annemden, Yüzündeki çizgiler belirsizliğin haritası oldu. Gölgesinden vuruldu babam, Büyükçe çöktü dağ, Olay mahalli gözyaşı koktu. Senden sonra günler, Döngüsünü değiştiren atlar oldu. Gökler aşiyan ruhuna; görüyorsun, Perşembe günleri Yasin suresi, Cuma günleri Fatiha doldu. Serçe’nin biri imamın yolunu kesti, Zihnimize Fil ayağı değdi. Sensiz anılan tüm anılara, geçmişe, Geçmiş sandukasındaki tebessümlere Balık olduk, balık hafızalı olduk. Yol kesen serçe seni şakıdı, Baykuş ahval tercümanıydı. Okundu Fatiha, imam okudu, Yürüdü cemaat, cemaat kabristan koktu. |