Son sağanak
döndüğünde
gülüşüme vurgun adam satmalıydım hüzünleri silmeliydim yüzümdeki çizgileri fecrisadık kalmalıydım her daim kaybolmasın diye çehrendeki fecrikâzip oysaki; sendin ustura öfkenle ha bire hazanı bileyen gül gamzelerimde gün aşırı bitiren dikenleri hasret yaslı göğsümde hakikate yumduğun gözlerime aralıksız yağmur yükleyen şimdi; yüreğime sürüklediğin bulutların yağma zamanı kaçırma gözlerini penceremden boşaltacağım içimi taştan vicdanına bu son gecenin kırılan hatırına nasıl da yakışacak boş çerçeveye siyah lale son taşkınlığı olmalıyım yitenlerin bırakmadan hiç bir sağanak ikbali mevtime hoş(ça)kal sevgili 2008-07-26 10:18 Sude Nur Haylazca |
Kutluyorum.
Hürmetle.