Ay Işığında
Her Gece yalnızlığım da
Sırtını dönen ruhumla. Duvarlar yıkılıyor bedenime. Şu kalabalık şehirde, Kim susacak şimdi? Kim bilir kimin zulasın da, Tek hecelik çaresizlik. Büyük bir define gibi, Keşfedilmeyi bekler Sevdalar. S E S S İ Z L İ Ğ İ M L E Tanımsız tarifsiz esaretinde, Süzülüyor işte tenimden, Her gece kokunun izi. Gem vururken dudaklarıma. Gün dönümü avlusunda, Gezinen eksik harflerimle. Söyle sarılabilir miyim sana? Hasretin takılmış boğazıma. Katıksız teselliler dolaşıyor, Sonu olmayan kederimde. Dilsizliğim acılara kıstırılmış. Ben pasını eskittim bıçağımın. Ondandır kanamaz, Ay ışığında soğuyan sol yanım... Erhan Çuhadar |