AFFETTİM DE
Seni bulduğum yere bırakmak istiyorum
Henüz Kirlenmemişken aşkımız, Bu ağızdan çıkmamışken hala kötü sözler, Ve çarpmamışken sen kapıyı yüzüme, Olduğu gibi yerli yerine, Hiç el değmemiş ve hiç koparılmış gibi, Seni bulduğum yere bırakmak istiyorum.. Olmuyor işte bırakamıyorum, Ne sen kopardığım dalda durabiliyorsun artık, Ne de ben seni öylece bırakabiliyorum, Çıkıyor işte zıvanadan bu kemiksiz dil, Bunların hepsi içime sığmayan aşkımdan, Kıskanıyorum işte deliler gibi, Sana güvenmiyorum sanma, Biliyorum ama işte olmuyor, Bu ağaç anca bu kadar yontuluyor, Şimdi söz ver bu son diyeceksin, Sözde veremem, Çünkü değiştiremem, Seni kendime saklama hissini... Affet ne olur, Bu abanozdan ne kadar olursa, Yontulabildiği kadar işte, Şüphen olmasın sevgimden, Ağacın suyu cekebildiği kadar sırılsıklam, Ama bir o kadar ağacım işte, Hadi aç kapıyı... Affettim de... |