Nar’ın Yaz(g)ısıBu şehrin altını üstüne getirsem Eteklerin arasında Uzun yalnız akşamları var Ve hasretin çıplak dolaştığı saatler Kimsenin adını bilmediği Tek ses olmuş gönül yarası öyküleri Genzini yakan kokusu Prangaları bürünmüş goncası Bazıları okunmuş Bazıları okunacak Bazıları da yazılmamış Kapanan kapıların ıssızlığında Yaktığın sigaranın ateşi Saymadığın izmaritlerin Sonu yok, yok "Adın ne?" Nar’ın yaz(g)ısı Yağmura gebe yapraklar susuz Girdabında savrulan yoksul şarkılar Kimsesiz kalabalık geceler Gökyüzünü ağlatan son/bahar Dağı eriten Ay’ım nerde Kıyılarda parçalanmış sazın teli Dokun ustam, tekrar tekrar Ellerim alışkın değil safa sürmeye Çok yorgun ömrüme Yazılsın hikâyem kimsesiz Sonu hüsran... Ümmühan YILDIZ |