2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
497
Okunma
Yüküne yük vurdu, inletti yaban;
Ahdetti, boynunu sıktıkça ilmik!
Kim der ki köylüdür, dil bilmez çoban!
Berlin’de fabrika işletir şimcik!
Gün oldu uykusuz, bazen açlıkta;
Tarlada, madende, işçi çöplükte...
Beş çocuk büyüttü onca yoklukta,
Yanında çalışır Hans ile Ulrik!
Bütçe açığına yamaydı markı,
Demedi bana ne, söylendi belki...
Döviz kıtlığında döndürdü çarkı,
İlk yardım sandığı, hazine bildik!
Kentlere doluştu çapayı atan,
İki baş öküzü, tarlayı satan...
Göçtü yâd ellere, eli iş tutan;
Ezildi, büzüldü doğruldu dimdik!
5.0
100% (6)
Cevap Yaz