Su kesiği ellerim
Dilimde derin mavi sayıklamalar
Yüzümün bir yarısı göğe bakar
Bir yarısı denize akar
Söyle şimdi bana ey sevgili
Bir mavi
Bir maviye ne demiş?




İpsiz uçurtmamın müsebbipi
Söylesene yüzümde emanet gibi asılı duran
Bu gülüş de senin mi?





Beni bir yerlerde unutmuştu yüreğim
Asırlık bir yalnızlığın
Kimyası çoktan bozulmuş sevdasıydım
Melun aynalarda
Öylesine kibirliydi kirpiklerim
Öylesine sivriydi dişlerim
Öylesine çirkindi gözlerim...





Sonra bir gün
Bir rüzgarla bir masal söylendi
Bir şiir okundu
Bir şarkı çalındı kulaklarıma




Ben ki fukara bir aşık
Ben ki garip bir şair
Devrilirdi duygularım
Yazdığım harfler boyunca...




Sen ki saksıda masum bir menekşe
Kanatları sırça kuş
Sen ki suyun akışı
Toprağın kokuşu
Sen ki mavinin her tonu
Tarifsizliği aşkın tüm dillerde...




Ruhun ruhumla buluşalı
Annemin elleri usulca taradı bukle saçlarımı
Sonra çocukluğum kalkıp geldi
Uzak soğuk diyarlardan
Ve rüzgar fısıldadı
Denizin kulağına
Gök şahit oldu






Bir mavi bir maviye demiş ki
Ölümsüzdür mavilerin sevdası....











28.11.2020/14:30

Sevtap Kaya Nurgönül