rüyamda Deniz’i gördüm anne
upuzun, masmavi ve asudeydi önce
sonra dalgalandı, lacivertleşti rengi…


sana niye mi anlatıyorum bunları
bir ölünün dilinden en iyi ölüler anlar çünkü...
tamam çatma kaşlarını
sen ölü değilsin elbette
ve Deniz’ler de bazen uyur gibi görünseler de
birden dalgalanır, coşarlar bilirim...


bak, asıl rüyamın devamını dinle
Deniz’in üzerinde uçuşan
ve kanat çırpışları birbirine karışan
milyonlarca martı vardı anne...


gök/yüzü gülümsüyordu maviliğinin içinden tüm beyazlığıyla
ve Deniz göz kırpıyordu yakamozlarıyla
hem gökyüzüne, hem martılara...


nasıl bir güzellikti anlatamam
uyandığımda tekrar uyumaya çalıştım
ben ömrümce bu rüyayı unutamam anne
ya Deniz o martıları
martılar Deniz’i unutmuş mudur ki
unutmak yarı ölmektir
unutmamalı değil mi anne...


benden selam olsun o vakit
Deniz’e, Deniz’lere ve tüm martılara
şimdi uyanabilirim artık...


gün aydın olsun gökyüzü
günaydın martılar
günaydın ey Deniz
gün aydın olsun tüm dağlar, yollar, ırmaklar
ve dahi tüm yeryüzü
gün aydın
günaydın...











27.04.2013/Sev_tap