Sahiden, şair ve yazarlığınızın alışılmadık ve önemsediğim karşılamasıyla birlikte okur olarak da cesaret verici bir bakış açısına sahip olmanız ve eleştiririyi bir o kadar ustaca yapmanız dolayısıyla memnuniyetimi dile getirmek isterim. Bu etkileşimin edebiyatla ucundan kıyısından uğraşan herkesin faydasına olduğunu düşünüyorum ve haklısınız bu kadar noktalama işaretinin okurun dikkatini dağıtması da mümkün. Yeni hali, daha iyi oldu sanıyorum.

Evet, cevaplar izafi ve süreğen.

Rüzgarını seven eskimez.


Teşekkür ederim.

Çok teşekkür ederim.

Değerli yorumunuzda varlık felsefesinden, şiire, biyolojiye sayısız konuda olağanüstü çabası ile şimdiyi aydınlatan Aristoteles'den bahsedince tüm ön yargılardan uzak bir biçimde felsefe okumaları yapmanın insanın kendisine yapabileceği en büyük iyilik olduğunu düşüncesi bir kez daha zihnimde yürüyüşüne başladı. Her konu hakkında düşünme ve çözüm bulma çabasında olup bunu duyan bir çiftçinin tarımla ilgili bir sorusu ile de karşılaşan Hegel'in ölümün tek hakikat olduğunu söylerken karamsar olduğunu düşünmüyorum. Sokakta karşılaştığı matematik bilmeyen birine sorduğu sorular ile matematik sorusu çözdüren Sokrates, güyâ şu çağın insanın eski olarak gördüğü lakin çağlar ötesi bir filozoftur. İnsan sözünü ettiğiniz gibi erdemli bir hayat yaşama çabası içinde olmalı, hakikatin tıpkı anlattığınız Nasreddin Hoca fıkrasında olduğu gibi umutsuz görünen ama eylemselliğinden uzaklaşmayan çizgisinden ayrılmamalı diye düşünüyorum Fıkraları aklımda tutamamama rağmen belki bir miktar hüzünlü ama hepsinden önemlisi çokça düşündüren fıkranızı unutmayacağım. Paylaşımınız için teşekkür ederim.

Bazen, şiir ya da denemelerimden sonra öyle bir cevapla karşılaşıyorum ki şöyle bir soru geçiyor içimden; "cılız bir ses, böylesine güçlü bir sesi işitmemin nedeni olabilir mi?" Yorumunuz bu nedenle kendimce hakikati aradığım oldukça hüzünlü ve sessiz bir çizginin en kıymetli yerinde olacaktır.

Sevgilerimle...

Haklısınız. Teşekkür ederim.