Bizim HikayemizSafağın sökümünde güneş de yorgun hafif rüzgâr göz kırpıyor sanki fırtınaya yazın sonbahara küskünlüğü silkeliyor sözümüzü sönük gözlerimiz kötülüklerden mestolmuşuz vicdanlarımıza saklanmışız hey gidi günler abartmışız hayatı yaşamayı sevmeden nasıl da geçip gitti dört nala kosan beyaz atlar gibi ömrümüzden koşarak ve tükenerek birer birer sarı yapraklarlar gibi. üstünden sular kayan yeşil yosundan dökülüyoruz. omuzdaki ovalara oturmuş sise hüzün pencereler ağırdan akan su buğusu kırıyor öfkelerimizi içimizden kopan gidişlere Ağır bir hasret bizimkisi Derinlerde inleyen bir of sabret yüreğim ne çok yordular seni biliyorum......AlKış |