Zaman Devrik Düşmüş Ölüme
Gittin ya gözüm
şimdi kim dokunacak şelpe vuran pirlerin ellerine kim baş kaldıracak esarete küllenmiş dağ ateşine kim türküler söyleyecek kim.! korkuyla kucaklaşmanın cesaretini kutsayacak hüzün soluyor zağge suyu Seyit rıza kalesi dökülüyor yıldızlar munzur un yorgun akıntılarına özlemin karşılığı yok yokluğunun boşluğudur değdiği yeri derinden kanatan Yağmur bulutları, göç eden kuşlar, dalından ayrı düşmüş yapraklar, zaman devrik düşmüş ölüme hüzün durur mezar çiçekleri süzülüp gider uykusunda Her kelam sözün karanlığına.. |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM. Nice güzel şiirle...