Tümleç
Saklı bir geçmişin kenarında
Buğdaylar sessiz Rüzgarlar yalnız esiyor Bozuk bir tümlecin hikayesi Ortalık yerde çıplak Tüfeği omuzunda toy çobanın Fişekleri saçılmış Bir dargınlığın kanı yerde Suçlu mu çoban? Buğdayın yanık kokulu başı gibi masum Geriye dönmek en çok kimin suçuydu, Kimdi başlatan? Geriye gidiyorum bazen Bir şeyler karalayan birini görüyorum Cesur Kelimeler yüreğine yol yapmış Masum ve kurnaz Çekiyor ipini hayatının Uçuracak güyâ hayallerini Bakıyor gökyüzüne dargın, sanmış Koca gövdeler aşkla çürümüş Hepsi bilinmez, sevilen Hep sevilecek olan. |