Mor
Örten mor, mavi loş
Bronza çarpan yüce ses o an geri gitti masumiyetiyle Hüviyeti sorulunca Başını eğdi gövdesi betimliydi Yaşam, yaşam ve yaşam Kardeşlerim Canımı bağışlayın Ve bakın gelen bulutlara Ölümüm açık olacaklara Sustu kalabalık Kan Damarda hızlı ve bebeğin saçları dalgalıydı Bitimsiz bir an Suyun avuntusu bağışladı Kök veren sokak lambalarına Kalkerin boşluklarına doldu cellat Verev zamanın turnaları uçtu Bal biber evlere Kırmızının çoğul kimyası aktı Ay yeni, su sessiz. |