İyi ki misafir olmuşsunuz sayfama. Ki bu sayede elli ayaklı şiir okumak düştü payıma. Şiir yazmak değil okutmaktır, okutmak da değil hissettirmetir, hissettirmek de değil yaşatmaktır derim. Bir aşkın adı konmamış tarifidir şiir. O senden ne kadar kaçsa uzaklaşsa da terketmek unutmak bir yana daha bir şevkle kucaklamaktır inadına... Ve aşk/ sevmek emek ister yürek ister...

Affınıza sığınarak bir kaç önerim olacak. Ki bu da mutlaka beğenimdendir. Şiirlerde mümkün olduğunca az sıfat kullanmak gerekir. Bir o bu şu vs gibi. Ki bunlar gidişi düşürür. Ve anlam ağırlıklı net cümleler ister şiir. Yani " yağmuru anlatmak değil" "yağdırmak"tır şiir. Birincisi nesirin işidir ikincisi şiirin. Ve orijinal yeni söylemlerle seslenebilmektir biraz da.
Örneğin : "bir ambulansın siren sesi gibiydi gidişin, önünden çekilmekten başka ne yapabilirdim"
Sayfalarca yazsa da,insan teri soğumamış bir ayrılığın acısını bundan daha iyi anlatamaz herhalde. Çok Yazmaktan fazla çok okumakla gelişir şiirde hafıza. Tabii ki çok çalışmakla. Az çok bilenler bilir şiir adına boş laflar, hoş cümleler üretmez kalemim. Sizde iyi şair kumaşı var. Gerisi terziye ...

Şiirle ve hürmetle!..

“Çok geç kalınmış zaman” bana, yazında geç kalmakla ilgili söylediğin şeyi hatırlattı. Geç kalmanın da bir sınırı vardı sahi, değil mi?

Öyle içten yazıyorsun ki, herkes kendinden bir şeyler buluyor. Ve o içtenliği, kelimelere döküp gergefe işler gibi işliyorsun şiiri. Hayranım sana!

Sevgilerimle çok...

hep düşlerimin kanayarak uyanıyorum sabaha"
"hep düşlerimde ..." olmayacak mı?


"içimde beni ben yapan duyguların bitişiymiş tüketen gözyaşlarımı " harika.

"bir sır olsa da saklasaymışım kendimi içimde
kimseler duymasa da bir kuyuda çınlarmış sesim
hiç olmazsa kendimi böyle unutmazmışım "

keşke diyecek çok ruh vardır bu konuda..bu çağ biraz da böyle belkide...


"zifiri karanlıklar bile saklamak istemiyor içinde artık beni " ne denir öyle..

kalemine sağlık nesildaşım/ bölük parçık ettim ama demonte monte nesilleriyiz biraz da...

saygı ve huzurla.