Gül güle
Ah şu güller
Koklanmadık yerleri kalmayana dek yaşar da yaşar Sonra ölür ayak dikenlerini batırırlar içime Issız şarkıları Terkedilmiş rıhtımları sevişim bundan belki Kalplerini taşa çizerim bazan bu güllerin Taşın sabrı siner kalemime Ve sığamaz oluruz oyuklarına yeryüzünün Ah şu güller Bilmem kaçıncısı kuruyup düştü düşümden Yine de uslanmayacağız belli Güller, ben... |