I-Sanrı

Gönül, sohbetini özlese de miktarınca
Kalkıp gidiyordu bir elmanın talibi
Uzunca bir Cuma saatine dağılan değerim
Toplanmamak üzere saçılıyordu mihraba

Çakılıyordum olduğum yere asfalt rengi
Gittiğimin farkında olmadan pejmürde
Alışverişler bitsin diye
Biraz hüzünleniyordum.

Kimse yüzümün ardına bakmıyordu
Kalbimin kilimlerine dokunan siyahi bir ilmeğin
Neden çözülemediğine
Bu karamsarlık annemden kalmamıştı bana

Ben gitmiyordum zamanın üst katlarına gülerek
İnce dokunan bir sadakatle gitmiyordum
Bir nefes daha aldığımda sigaramdan
O zaman anlıyordum
Yutkunmanın ne kadar zor olduğunu

Gönül hep geç kalıyordu doğumlara
Gözlerinde bir parya gibi
Değersiz olduğumu anladığımda
Korkuyordum
Ya beni alfabeden çıkarıp
çekimli bir cümlenin zulmüne bırakırsa

II-Sancı

Beni sarar mısın sevdiğim
Beni alfabenin en kırmızı harfine kazıyıp
Sever misin
Ve en önemlisi
Tekrar sen olmam için
Bana aynalar yaratır mısın?


Ahmet Serdar OĞUZ / TOKAT