Neredesin sevgim, yüreğime dolan huzur
Neredesiniz
Gözlerime dağlanmış çocuklar düşüyor
Ve daha kanatları açılmamış kelebeklerin
Güneşte kavrulan bedenleri
İçim acıyor
Neredesin sevgim
Dağılıyor püf çiçeği
Sen konuşmayınca bir kadının dudaklarında

Refüze bir aşkın hâkî renginde bana
Deseler bu nasıl bir tapınmak böyle
Gidip ilahlar kopardın saçlarından
Belki tüm deistlerin inadına eğildim secde secde
Ama sevgim
Sen hiçbir duayı kabul etmedin
Öylece durdun karşımda
Medusavari

Eğildim, göğüs kafesim yere çalana kadar
Sırtımda izleriyle sundum bileklerimi
Tüm intihar resimlerine bir rumuz gibi
Bu yenilgiydi
Ah Sevgim
Sen susunca başladı
Tüm bu narsisizm

Parşömenler kadar ince bir zarla durdun karşımda
Hafiften bir yel parçaladı damarlarını
Sevgim, sen başka bir kalpte
Nasıl bir sefildin ki
Gelip tüm saklambaçları ve heyecanımı
Topuk darbeleriyle öldürdün.

Neredesin şimdi sevgim
Kadınım nerde
Kalbimden ağaçlar
Söğüt dallarından sarkan çocuklar devriliyor
Nasıl bir kâhin ki bu
Hep bir umut getiriyor bahar
Sorgulamadan elmanın talibini
İçime güneşler düşüyor

Sevgim
İçim acıyor
Neredesin.


Ahmet Serdar OĞUZ / Tokat / 12.03.2020