Toprağın Velvelesi
sözler çoğalınca karıştı
yarının yalanıyla bu günün doğrusu uyuşmuyor evvel bir yanılgıyı sevgi sanıp yüceltenler susup kabuklarına çekildiler gözlerimi kısıp unutuyorum ya bu tebessüm bu ayrılık bir gün aniden gelecek olsa bile daha fazla üzülmek istemiyorum bütün bu yolculuğumun bir anlamı var oysa kalbimin kabahati daha fazla ölümlerden ölüm beğenmek aşkıma gülüp kalmak aynadaki en güzel ağzımla toprağın velvelesi ağaçların dallarında yaprak ve rüzgar şarkılarla öpüşüp dursun uzaklarda ışıldayan ırmağa sürüversin şaşkınlığını bükülüp akmaktan başka şansımız yok içimizi karıştıran mavi denize. |
Kutlarım.
Saygılarımla.