MUSALLA TAŞI
Kaybetmenin korkusu yüzüme inmiş
Ellerim kanlı Kayıplar beni karanlık boşluklara itmiş hep Karanlık odalar karanlık gündüzler geceler Tüm hatalar ben bakıyorum diye Acımasızdı ölüm bu gün musalla taşında Ağlamaktaydı insanlar ve hazırdı ölü için mezar Birden azrailin çığlığı bir acı saplandı toprağa Ceset sanki bendim hayallerim gömülüydü Bu büyük kaçışta Yolların sonunda hep cıkmaz boş odalar var Dünya ne bu gün nede bundan sonra güzel görünecek bana Kimsenin umrunda olmadığını bilmek ve ağlamak Zifir bir karanlığa düşüp Kefeninle bir vüüçut Kıyamete yatmak |
kardeşliği insanlığı ve adamlığı öğrenmeden gitme..
şiirini beğendim doğrusu siyasetin dışında iyi yazıyorsun..
yüreğin güzel ama düşüncelerin seminim çehrenden bile korkunçtur..
ırkçılık yapma karşında beni bulursun..
bu da sana son ihtarım..