İnstegramıma bir arkadaş eklendi.Ağır abi sözleri vardı paylaşımlarında, özellikle dikkatimi çekti.Oldum olası severim bu tür insanları.O serseri ruhlarının ardında yumuşacık yürekleri vardır çoğunun.Selam verdi teşekkür etti.Sayfalarıma gelenlerle çok önemli bir şey yoksa sohbet etmem. Çoğu arkadaşım bunu bilir.Kendisine teşekkür ettim durumu izah ettim.Ekledim ayrıca ağır abi sözlerin var gülümsedim dedim.20 Yıl içeride yattım dedi.Yutkundum ne diyeceğimi bilemedim.Şimdi çıktınız mı dedim.Şükür çıktım dedi.Sizi üzmeyecekse 20 yıl çok uzun bir zaman cinayet miydi dedim.Evet ama muhatabı ben değildim dedi..Bir kat daha üzüldüm.Peki çalışıyor musun dedim.
Ufak tefek işler yapıyorum ama asla usulsuz değil dedi.Onun adına sevindim.Peki ailen dedim.Allah’tan başka kimsem yok dedi..

Bana bir şarkı okumuş göndermiş muhteşem sesi vardı.Fakat kopyalayamadım sesi.

kırılan umutlarımdı,
dalgaların tılsımından,
uzakta bir ufuk vardı,
sevgilere doyulmuzdı,
özlediğim özgürlüğüm,
o diyardan doğacaktı..

Sesini umarım değerlendirirsin dedim.
Ağır abi gibi;
biz sadece değer verdiklerimize söyleriz dedi..:)

Güzel yüreğine teşekkür ederim dedi bana ve bir daha yazmadı..

Aklıma yıllar önce tanıştığım bir teyze geldi sonra.Kızım judoya gidiyordu.Biz veliler dışarıda çay kahve içip onları bekliyorduk.Bir öğrencinin ananesiyle sohbet ettik.Çok üzüntüm var kızım dedi.Hayırdır dedim.Oğlum içeride çok seneler yatacak dedi.Yeraltı dünyasından birinin adamıymış.Cinayeti o üstlenmiş.Çok şaşırmıştım ve üzülmüştüm.Af çıkacak diyorlardı o zaman.Ama o affa uğrar mı be kızım dedi.İçimden bir ses çıkacak inş dedim teyzeye ve afta çıktı.Teyzenin oğlunu da tanıdım bu arada.İçine kapanık uysal bir çocuktu.Ne yazık ki;bu insanları rahat bırakmıyorlar.Teyzeyi gördüm bi gün oğlun iş buldu mu dedim.El arabasında meyve satıyor iyi şimdilik dedi.Eşimin iş yerinin köşesindeydi arabası.Eşime de anlattım.Eşim yapma ya dedi.Orası paravanmış geçende polisler geldi arama yaptılar.Madde satıyormuş dedi...

Sonrasını bilmiyorum ..

Genelde ailesi dağılmış kimsesiz çocuklar bu kaderin kurbanı oluyorlar çok üzücü çok..

Tüm Kader Mahkumlarını Rabbim kurtarsın inşallah.

O bir kader mahkumuydu
Gidilmemiş uzun yolları
dikilmemiş derin yaraları vardı.
Çığlıkları hala kulağındaydı.
Binlerce soru işareti
kovaladıkça gizini.
Yumruk gibi sancılar
acıttı yüreğini.
Bağışlan bir ömürdü kadere
darmadağınık bahçesiyle.
Sustu yıllarca ardına bakamadan.
döküldü takvim yaprakları duvardan.
Hayata tutunduğu paslı demirler
nice vefasızdan iyiydi.
Ne bir fotoğraf
ne de bir mektup yoktu yılın dört mevsimi.
Çok şükür bitti derken
Yoktu Allah’tan başka yanında kimsesi..!



Ferdaca