Ayrılık derler ya, kavuşmanın içinde o
Kim sanıyorsa ebedidir mutluluk,koca bir yalan
Gez hele bir şu koca dünyayı,sen de oyalan
Verilen bir ömürdü bize,bilinmez mühleti
Kader dedikleri de alındadır, görünmez bir çizgi.

Bakmıyorum artık aynalara küskünüm
Anlatamadım sırça köşküne hayatı gönlün
Yaptıklarımdan değil belki, yapamadıklarından üzgünüm
Gelir de sırası diye beklemek anlamsız,boşa
İnsan nasıl hissediyorsa, gönül de o yaşta.

Biz deriz ki yarısı geçmiş çoktan vaktin
Daha büyükler ise görürsünüz ki ne sakin
Onlara göre halen gençtir şu ellilikler
İmrenerek bakıyorum ne de huzurludur yetmişlikler.

Aslındane de göreceli yıl dediğin anlarsın
Bazen takmazsın kafana zamanı, ufka dalarsın
Tutarsın bir dilek ki geceden yıldız kayarken
Mutluluk sarar seni çepeçevre ne güzel şey
Hayallere uzanırsın çocuksun, gençsin,kralsın...

Koşmak istiyor insan alabilğine bir düzlükte
Rüzgar fısıldasın istiyor neşeyle,kulağa hafif seste
Zirveye çıkabilmek varsa bu işin eninde sonunda
İşte nasıl da geçti diyorsun yürekten atarak nara
Haykır ki göklere bu ses senin, gölgense halen arkanda.


İnsan, yokmuş gibi davranarak ulaşmaz bir ülküye
Bırakalım da dönsün dünya kendi bendinde
Dolsun letafetle içi hayatın, bu bizim safımız
Sevgiyle süslendikçe elbette çok olacak kârımız.

Son limana ne vakit varılacağı zaten muamma
Yedek planların da olsun şu çetrefilli hayatta
Darılarak geçmiyor ömür, nedendir bu matem
İnsan için yok gerisi zamanın, akıyor o geleceğe hızla,
İster otur öylece, geçsin ;saatler,günler,eksilterek seni
Ya da dur demeli hayata, ,halen varız biz, tam da burara
İçten gelerek zenginleşmeli yaşam, yapılırsa işler candan ve samimi...