YüzümAkşamüstleri bilhassa Hani şehir sızıp kaldığında Öldüğünde herşey.. Gözlerinin çıplaklığıyla ekinler büyütüp şiirler giydiriyorum Mahsun ve yalnız ağaçlara Akşamüstleri diyorum Gülüşün kaçtığında gizime Sesinin kuşlarıyla soluk soluğa Adının ve yalnızlığın Senle olmanın buğusundaki cümleleri çarpıyorum yüzüme Yüzüm ki, Papatyaları bırakıp arkada ne çok özledi seni.. Akşamüstleri bilhassa içimdeki iniltilerin kuyusunda susuyor herşey Ay susuyor Ben susuyorum Gölgemde durgun bir yol su Suyu ellesin istiyorum kuşlar Yaşamak beklemektir diye.. Oysa en çok anlatmayı severdin,dinlerdim çocuklarla bir Biraz sana kalıp Beni koyduğumdu ruhun Ruhun derin Ruhun ateş Aklım hep uzaklarda Rüzgarın başını değdiği yerde |
harika bir şiir di yüreğine sağlık