63
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
2203
Okunma

Çaresizlik diz çökmüş yanıbaşımda
günleri saymaktan vazgeçeli o kadar çok oldu ki
çare değildi bana,
dışarda ayazma geceler
zemheri yalnızlıklar koynumda
bozguna uğratılmış yıllar gözlerimin önünde
d/üşüyorum sar beni yorma,
sokakları süpürüyor rüzgar fısıldayarak
yaprakların ezgisi ayrılıktan yana
aklıma yine sen düşüyorsun
sönerken kendimin-kentimin ışıkları
kaldırımlarda arıyorum seni
berduş geceler yosma kadın tadında
damağımda kalan kekremsi bir veda
zulamda biriktirdiğim acılardan sonra
mişli geçmiş sevinçler yamaçlarımda
kendime gelmeye vaktim yok artık
uzun yolculuklar geçirdim içimde
dolanma ayaklarıma aklımı çelme
d/üşüyorum görmüyor musun
merhametini yorgan gibi ört üstüme
sonra da git
beni düşünme...
27.06.2008 Özlem
5.0
100% (1)