Can kulağıyladuymam gereken ilk ses kendi sesim ötelemeden dışardan gelen sesleri çünkü, orada yaklaşılır gerçeğe bir çocuk ayağıma basmadan önce var olduğumu görürüm çizdiğim çizgilerde canlanır dünde kalan hayat iksiri aşk cümlem tamamlanır silinir yanlış.. başka seslere burada ulaşırım gözlerim açılır içime yapmam gerekeni kendime öğütlerim amin demem gerçek olmayacak düşe bu yüzden kırıcı olur bazen sözüm yalan bilmediğimin resmidir bellidir önüme çizdiğim yol orada görürüm insanı eğrisi doğrusuyla burada hayatla güreşir insanlar gözlerine bakan çocukları, eşleri vardır tökezleyip düşmek vardır bir yerde kolay değildir tırmanmak hayat merdivenini kendinle savaşırken karışmak vardır dünya savaşına arkana atamazsın sesini dinlersin can kulağıyla!.. 24. 10. 2019 / Nazik Gülünay |