Hasılı Kelâmbeklenen yağmurlar geldi rüzgârı şimşeğiyle serinledi havalar daha az çıkıyoruz balkona sen gelmedin neden yazıyorum ki bile bile gelmeyeceğini kalbime söz geçmiyor hasılı kelâm beynim bitti dese de gözümde büyüyor küçük bir detay bir ev bile seni anımsatıyor önünden geçip giderken durup bakmak istemesem de dönüp bakıyorum kalbimi anlamıyorum oku diyorum günlerden hangi gün kaç bahar kaç yaz geçti üstünden kaç kez açtı soldu çiçekler dünkü çocuklar büyüdü bak eski bahçelerin yerinde apartmanlar var o küçük balkonlu ev de satıldı kokladığın kırmızı gül kurudu kitaplar arasında hasılı kelâm biz bu gündeyiz baktığımızda ama ne yaparsak yapalım gel de söz anlat kalbimize.. 08. 10. 2019 / Nazik Gülünay |