BÖYLE BİR SEVMEK...
Bin yıl kölem olmasın bir harf öğrettiklerim;
İstemem... Doktor olsunlar,avukat olsunlar,mühendis olsunlar Ne olurlarsa olsunlar da... Vatana, millete hayırlı birer evlat olsunlar... Öğretmenim ben... Mesleklerin en kutsalını seçtim... İnsanı nakşederim, hayatın kasnağına; Sevgimle işler,yüreğimle süslerim onları... Yirmi dört yaşındayım ve ben de biraz çocuğum... Onlarla sevinir, onlarla üzülürürüm; Hatta onlarla ip atlar, top oynarım... Burunları kanasa tüylerim diken diken olur; Vuruldukları aşıda o iğne sanki benim damarıma saplanır... Nasıl bir sevgidir bu bilmem anlatabildim mi? Annem derdi hep "anne olunca anlarsın" diye... Anne olamadım belki ama; "öğretmen" oldum ve anladım anne... O, nasıl bir duyguymuş? İnsan, çocuğunun gözlerine bakmaya nasıl kıyamazmış? İncinecek,acı çekecek,dünyası yıkılacak diye nasıl kahrolurmuş? Anladım hepsini anne... Öğretmenim ben... Bir dünyamız var bizim onlarla... Dört duvar arasında yaşarız herşeyi...( tabi bir de bahçemiz...) Acılarımız farklıdır,sevinçlerimiz ve heyecanlarımız da... Karşı takıma atılan bir gol bizi heyecanlandırır örneğin... Biri parasını kaybettiğinde (ki bu 3 ytl yi geçmez) birlikte üzülürüz; Ya da diğerinin babası öldüğünde olduğu gibi, birlikte yas tutarız... Bizim herşeyimiz farklıdır ve benzemez dışardaki yalan hayata... Onların hayalleri başkadır; Kirli değildir bizimki gibi... Hayat henüz pis sularını sıçratmamıştır üzerlerine, Dolayısıyla bilmezler; Kirli suyun elbisede (aslında yürekte) oluşturduğu lekeyi... Onlar sadece severler ve şikayet ederler:) "Öğretmenim Ali bana küfür etti" O’nun derdi Ali’nin ettiği küfürdür sadece, Aslında Ali’nin küfrü de "salak" kelimesinden ibarettir... Henüz bilmezler ne küfürlere gark olup ne acılarla yoğrulacaklarını Büyüdüklerinde... Onların yalanları ödevlerini yapmadıklarında söylediklerinden ibarettir... Ki bu da; ya misafirin gelişi ya da elektrik kesintisi üzerinedir.. Onlar yalanıın gerçek manasını bile bilmezler. Onlar sevmekten, ve ışıl ışıl gözlerle hayatın kendilerine getireceklerine bakmaktan başka, Hiç bir şeyi bilmezler aslında... Öğretmenim ben, ve onları nakşediyorum hayata... Onlarla seviniyor onlarla üzülüyorum ve onları canımdan öte bi aşkla seviyorum Anlıyor musun bilmiyorum ama; BEN " ANNE " OLDUM ANNE... (24/06/2008) (A.Y) ANKARA |