Olmasın sana telaş
Lisanı yaban olan nice yurdu dolandım
Huzur bulunmaz kumaş geçte olsa anladım Deva ararken derde türlü yola savruldum Dert içinde dermanım zor da olsa anladım İlahi hazinede cümle varlık barınır Varlığın sebebine kuş bile kanatlanır Dağ, taş dahi rükudan inip secdeye varır Nefsine mağlub insan özüne uzak durur Sevmeyi tasvip eden peygamberin ümmeti Nefretli bakışlarla sevdiğine küs durur Merhamet hırkasını giyinmek beri dursun Vicdanın aynasına bakarken kinli durur Bin telaşe içinde hırpalanır sırtından Senedi varmış gibi hayale, düşe durur Yükselen ezan’ın manasından çok ırak Aklının merkezinde üç kuruşluk çul durur Dağ gibi zorlukları sırtlayarak yürüyen Yürek yüküne aşık emekçidir şu gönül Mesafeler ağını ilmek ilmek dokuyan Tığ ucu batımında nakışlıdır şu gönül Beklentiler nehrinde kıyıya vurmuş bakış Dalgalanıp gönlüne dökülecek bu akış Zaman ipsiz uçurtma göğüme kanatlanış Göğsüme yuva kurar göçe sevdalı baykuş Yaradanın hatrına cümle vara selamım Muhabbetin içinde gülşeni ab’adır aşk Beşerin haznesinden hakkın ravzasına doğru Yüz sürerek severim olmasın sana telaş... |
emek verilen şiir kendini okutuyor
yüreğinizden gelen duygular daim olsun
selâmlar